اهميت حفظ حريم شخصي
حریم شخصی یعنی چه؟
محدوده اي از مرزهاي جسمي و رواني که هیچ کس بدون رضایت و پذیرش ما اجازه ورود به آن را ندارد حریم شخصی گفته می شود. اين واضحترین تعریفی است که می توان از حریم شخصی ارائه داد.
مرز حریم شخصی برای افراد در فرهنگ های گوناگون و با روحیات مختلف متفاوت است اما موضوع اصلی در همه آنها مشترک است.
انواع حریم شخصی
حریم شخصی انواع مختلفی دارد که در زمان ها و با افراد متفاوت و مکانهای مختلف عینیت می یابد. اما به صورت کلی حریم شخصی شامل دو دسته حریم شخصی جسمانی و حریم شخصی اطلاعاتی می باشد.
حریم شخصی جسمانی: هنگام استفاده از اتوبوس های شهری عمومی در ساعت خلوتی از روز زمانی که صندلیهای زیادی از اتوبوس خالی بود فردی سوار شده و درست روی صندلی چسبیده به من نشست. درست است که هیچ برخورد جسمی بین ما صورت نمیگرفت اما اینکه آن فرد از بین همه صندلی های خالی صندلی چسبیده به من را انتخاب کرده بود باعث معذب شدنم می شد. این مسئله ممکن است برای یک نفر هیچ ایرادی نداشته باشد. اما برای من به نوعی نقض حریم شخصی جسمانی ام بود و از اینکه غریبه تا این حد نزدیک به من بنشیند در من احساس ناخوشایندی را ایجاد میکرد. بنابراین خودم جایم را تغییر دادم تا مانع از نقض حریمی که برای خودم قائل بودم شوم. این یک مثال بسیار کوچک از حریم شخصی جسمانی بود. افشای اطلاعات پزشکی، افشای نقص های جسمانی پنهان، لمس های ناخوشایند، تجاوز و غیره نمونه های دیگری از نقض حریم شخصی جسمانی به حساب می آیند.
حریم شخصی اطلاعاتی: حریم شخصی اطلاعاتی بسیار گسترده است و باز هم ممکن است بنا به شخصیت و روحیات افراد مرزهای این حریم برای هر شخص بسیار متفاوت باشد. خاطرات، اسناد و مدارک، اطلاعات مالی، جرایم، پیشینه شخصی و خانوادگی، پسوردها و غیره نمونه هایی از حریم شخصی اطلاعاتی افراد به حساب میآیند. که هر کس بنا به روحیات خود مرزهایی برای حفظ یا افشای این اطلاعات دارد.
چیزی که محرز است این است که عامل مهمی که باعث نقض حریم شخصی اطلاعاتی ما می شود ضعف شخصیتی می باشد. خیلی از مواقع ما با ضعف هایی که در رفتارمان نشان میدهیم در واقع مجوز نقض حریم شخصی اطلاعاتی خودمان را برای دیگران صادر میکنیم.
اما با وجود سختگیری های شخصیتی و روشن کردن مرزهای حریم شخصی اطلاعاتی باز هم دچار افشای اطلاعات شخصی می شویم. که این اتفاق را امروزه با فراگیر شدن فضای مجازی بیشتر شاهد هستیم. هکرها یکی از ناقضان حریم شخصی اطلاعاتی به شمار می روند. به علاوه هر آنکس که به اطلاعات شما بدون اجازه شما دسترسی پیدا کرده و یا آنها را به اشتراک بگذارد متجاوز به حریم شخصی اطلاعاتی شما به حساب می آید. و در صورت خواست شما، امکان مجازات در قانون برای او وجود دارد.
نقض حریم شخصی
خیلی از افراد با آگاهی خودشان اقدام به نقض حریم شخصی اطلاعاتی شان میکنند. عموماً این افراد به دلیل تبلیغات، مطرح شدن، شرکت در مسابقات مجازی، و یا کسب سود و درآمد نسبت به افشای اطلاعات شخصی خود مبادرت می ورزند.
تعیین مرزهای شخصی
همان طور که گفته شد تعیین کننده اصلی مرزهای شخصی و حریم خصوصی خود ما هستیم. درست است که گاهی ممکن است بر خلاف میل ما و توسط افراد دیگر اطلاعات شخصی ما در گستره های متفاوتی نقض می گردد اما تنها خود ما هستیم که تعیین کننده اصلی افشا شدن یا نشدن این اطلاعات می باشیم. ما با مشخص کردن رفتارهایی که برای ما پذیرفته شده یا نشده هستند مرزهای حریم خصوصی خود را برای دیگران تعیین کرده و آن ها را موظف به حفظ این حریم می کنیم.
عامل دیگری که به دیگران در فهمیدن مرزهای حریم شخصی به ما کمک میکند توانایی دادن جواب منفی یا همان نه گفتن ما میباشد. زمانی که به درخواستی که باب میل ما نیست پاسخ منفی میدهیم در حقیقت خودمان به حفظ حریم شخصی خود کمک کرده و اهمیت حفظ آن را به دیگران نیز تفهیم میکنیم.
در نهایت باید بدانیم حفظ حریم شخصی از ابتدایی ترین حقوق هر انسان است که تمام افراد جامعه ملزم به رعايت و حفظ آن هستند.
دیدگاهتان را بنویسید