منت گذاشتن از نشانه های حقارت!

یکی از نشانه های حقارت، منت گذاشتن است. آدم حقیر، وقتی کاری برای کسی انجام می دهد، قصدش فخر فروشی و احترام یافتن نزد دیگران است. و می خواهد که مرتب از وی تشکر کنند. و اگر این عمل به اندازه ای که او انتظار دارد صورت نگیرد، خودش یاد آور می شود.

از آن بدتر، هروقت شخصی که برای او کاری کرده، یا چیزی به او داده، کاری خلاف میل وی انجام دهدیا حرفی بزند که او را خوش نیاید یاد آوری می کند که آیا خوبی من را فراموش کرده ای؟

شما که انسان متفاوتی هستید طبعا برای کاری که می کنید سر کسی منت نمی گذارید. توصیه می کنم که از آدم حقیر کاری نخواهید. چون اگر مزدش را هم بدهید باز او منت می گذارد که من از شما کمتر مزد گرفته ام.

آدم های منت گذار با این رفتار برای خودشان ارزش کاذب ایجاد می کنند. آن ها نیاز به توجه دارند. اگر یکی از این اشخاص را می شناسید توصیه هایی را که در قسمت ” آشتی کنیم ” نوشته بودم؛ را به او یاد آور شوید. و یا در دسترسش قرار دهید. او باید یاد بگیرد که تائیدی را که از دیگران می خواهد، خودش به خودش بدهد.